Masz wpływ na gojenie się rany!

Wydawać by się mogło, że rana po cięciu cesarskim, nacięciu lub pęknięciu krocza, czy też po zabiegu usunięcia macicy goi się sama. I tak poniekąd jest. Ale warto wiedzieć, że istnieją pewne czynniki, które mogą usprawnić lub zaburzyć procesy gojenia. Na niektóre z nich masz wpływ, dlatego dzisiaj dowiesz się jak zwiększyć swoje szanse na estetyczną bliznę!

Czynniki, które oddziałują na gojenie się ran, dzielimy na wewnętrzne i zewnętrzne.

• Czynniki wewnętrzne to Twoje indywidualne cechy. Między innymi: wiek, masa ciała, kolor skóry, sposób w jaki się odżywiasz, zakres ruchomości w stawach.
• Czynniki zewnętrzne to bodźce, które odnoszą się do Twojego otoczenia. Na przykład: leki, które przyjmujesz w trakcie gojenia się rany, higiena ciała, ułożenie ciała, które najczęściej przybierasz.

Jak już może zauważyłaś, na część z opisanych wyżej okoliczności masz realny wpływ, a Twoje wybory mogą zadecydować o procesie bliznowacenia.

Zaczniemy od zażywanych leków, ponieważ środki przeciwbólowe są bardzo często stosowane bezpośrednio po zabiegach operacyjnych. Można wręcz powiedzieć, że ich podawanie stało się rutyną lub standardem. Wiele leków stosowanych przez pacjentów po operacjach, wykazują działanie opóźniające gojenie się ran. Mowa tu głównie o lekach z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (w skrócie NLPZ), których nadrzędne zadanie to łagodzenie stanu zapalnego. Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że wszystko jest w jak najlepszym porządku, ale to właśnie stan zapalny odpowiada ze początkowe gojenie się rany. Jeżeli ugasimy stan zapalny, uniemożliwimy ranie rozpoczęcie wielu procesów, które mają zakończyć się powstaniem blizny. Ból jest dla nas sygnałem o toczącym się stanie zapalnym. Powoduje, że na chwilę musimy zwolnić i dać organizmowi szansę regeneracji. Jeżeli wyciszymy informację bólową, bardzo często rzucamy się w wir obowiązków domowych i zawodowych, narażając się tym samym na zbyt duże obciążenie blizny, jak na wczesny stan po operacji. Taką zależność bardzo często widać u pacjentek po cięciu cesarskim, które nie czując bólu rozpoczynają intensywną aktywność fizyczną w połogu. W takim wypadku dobre samopoczucie po lekach przeciwbólowych bywa złudne. Dodatkowo diklofenak (również lek z grupy NLPZ) może wpływać na proces przerastania blizny. Blizna przerostowa jest gruba, może wystawać w górę. Kolejnym środkiem niekorzystnie wpływającym na ranę jest kwas acetylosalicylowy (potocznie zwany aspiryną). Lek ten zmniejsza krzepliwość krwi, co w pierwszych dniach po operacji może powodować pojawienie się krwiaków w obszarze rany.

Kolejnym czynnikiem zaburzającym gojenie się rany na wczesnym etapie jest krioterapia, czyli chłodzenie rany. Głównym celem chłodzenia jest zmniejszenie odczuwalnego bólu i obrzęku. Niestety krioterapia hamuje ukrwienie i przemianę materii w okolicy rany, co znacznie zwiększa ryzyko nieprawidłowego gojenia.

Bardzo ważny temat to żywienie w okresie gojenia rany. Uszkodzenie skóry i tkanek głębokich powiększa Twoje zapotrzebowanie na substancje odżywcze. To co jesz ma wpływ na proces gojenia! Będą Ci niezwykle potrzebne aminokwasy i proteiny, które są podstawą budulca tkanki. Zwróć uwagę na prawidłowe spożycie tłuszczy, szczególnie tłuszcze nienasycone „dobre”. Tłuszcze są ważne w trakcie budowy nowych błon komórkowych. Zwiększ spożycie witaminy A, C oraz witamin z grupy B.

Istnieją pewne choroby współtowarzyszące, które wpływają negatywnie na procesy gojenia się ran. Mowa tu przykładowo o cukrzycy. Zadbaj o prawidłowy poziom cukru we krwi już przed operacją.

Negatywnie będą również wpływały wszelakie używki i środki uzależniające np.: alkohol czy nikotyna.

Na co jeszcze masz wpływ to higiena rany. Higienę i mobilizację blizny zostawimy na inny, oddzielny wpis. Najważniejsze informacje dotyczące pielęgnowania blizny, otrzymasz prawdopodobnie na wypisie ze szpitala.

Pamiętaj również o delikatnym, dobrym ruchu po zabiegu operacyjnym. Wczesna pionizacja (5-8 godz. po zabiegu) i dbanie o prawidłową postawę ciała zapobiega wytworzeniu się zrostów na wczesnym etapie gojenia się rany. Spaceruj, często zmieniaj pozycję, wprowadź nieforsowne ćwiczenia rozciągające, ale nie serwuj sobie treningu siłowego w pierwszych tygodniach po operacji!

Sama widzisz, że na większość opisanych prze zemnie czynników masz wpływ. Co więcej, wiele z nich możesz zmienić lub zacząć stosować już przed planowanym zabiegiem! Jeżeli ból po operacji jest nieznośny i nie pozwala Ci funkcjonować, to pomyśl o ograniczeniu stresu i pracy nad zmniejszeniem napięcie tkanek i mięśni u fizjoterapeuty. Przynosi to ulgę już po pierwszym spotkaniu i pomoże Ci znacząco ograniczyć przyjmowanie leków przeciwbólowych.

Trzymam kciuki za Wasze blizny!